mo verlaan

Here it is: the invite for my exhibition ELEMENTS OF ELUSIVENESS!
Vernissage 5th of November 15.00u at The Zochelounge, Bloemendaal.

My dear friend, mentor, photographers and writer Leo Divendal (@divendalleo) will open the exhibition with a small speech.

My photographs will surround the beautiful ceramic objects and jewelry of @henriettemaasen. 
I think our work shall have an interesting communication.

Thank you Ben van der Sluis for inviting me to exhibit at the Zocherlounge, it’s a true honor to see my work at this lovely former little church.

The exhibition runs through till 17th of December.

Thank you @wiesdenouden for Helping me curating the exhibition. 
Hopefully I see you all at the opening 🥂. 

#leodivendal #benvandersluis #zochelounge#henriettemaasen #moverlaan 

#arthaarlem#fineartphotography #fineartexhibition#blackandwhitephotography

#analogphotography #analoguephotography#photogravures #uniqueartwork 

#bookoflight#elementsofelusiveness #darkroom#filmphotography #silvergelatin #silvergelatinprint

In de tentoonstelling Elements of Elusiveness brengt Mo Verlaan twee langlopende projecten samen: de serie met (zelf)portretten Book of Light en de serie portretten van bomen Elusive Nature.
Beide series vertellen het verhaal hoe om te gaan met gebeurtenissen die het leven onomkeerbaar kunnen veranderen. Mo heeft afscheid moeten nemen van haar vrouw, kunstpartner en muze. Fotografie was haar manier om het constante proces van verandering te onderzoeken en nu wijst het haar de weg hoe rouw en verlies te verwerken en te visualiseren. Haar beelden zijn zeer intuïtief, ze komen boven drijven en raken de diepere lagen van ons zijn. Vaak zijn het geabstraheerde uitingen van heftige emoties van snijdende pijn, bevroren angsten en ontroostbare rouw om het verlies. Ze zoeken contact met een andere wereld, een niet aantoonbaar universum, we zijn per saldo gemaakt van sterrenstof en water. Dit schreef haar vrouw Anita in een gedicht aan haar. De schoonheid en de wijsheid van haar vrouw die op de overgang van deze 2 werelden stond, hebben haar geleerd te leren luisteren naar ons lichaam en de natuur te respecteren. Zo volgen de beelden de zoektocht naar het natuurlijke verloop van de dingen, het meanderende ritme van het leven, de broodnodige ruimte in tijd en geest, om vanuit de leegte weer te beginnen met creëren. 

Mo werkt bijna volledig analoog en om de ongrijpbaarheid van de materie tastbaar te maken, drukt zij de foto’s af op hele oude broze fotopapieren. Hierdoor krijgen de werken een universele kracht en een uniek patina van de tijd.
Na het afstuderen aan de Rietveld Academie heeft zij beeldende performances gemaakt en decors voor theatervoorstellingen. Haar liefde voor reizen en koken resulteerde in De Drie Gezusters, een reizende cateraar voor internationale filmploegen. De vergankelijkheid van licht, de vluchtige schoonheid van landschappen, architectuur en mensen brachten haar ertoe intensief te gaan fotograferen. Dat resulteerde in een internationale erkenning en ze heeft recent prijzen gewonnen op de 20the International Photography Award 2023, ze was Overall Winner of the19th Julia Margaret Cameron Award en winnaar van Mt Rokko International Photography Festival 2019 in Kobe, Japan.
Daaruit voortvloeiend volgden internationale exposities in Bazel, Barcelona, Berlijn en Kobe. Op dit moment werkt ze aan een grote fotografische installatie in een voormalig klooster in Lecce, Italië. Het klooster wordt omgebouwd tot een permanent museum voor hedendaagse kunst: The Living Archives.

The exhibition Elements of Elusiveness brings together two large bodies of work: the series with (self-)portraits Book of Light and the series with portraits of trees Elusive Nature.

Both series are new chapters of a continuing story, a follow up on the series Undercurrent and Meander. Undercurrent started at the end of October 2018 as a reaction to the fact that my wife had been diagnosed with cancer. In a single moment our lives were changed, our minds in a muddle, invaded by a thick layer of fog. Our horizon kept shifting and nearly seemed to have collapsed. The unreal uncertainty of losing your loved one felt like walking on very thin ice.

Photographing was, and is, my way of coping, finding images that could visualize my deepest fears. For me the self-portraits and the portraits of my wife Nita from Book of Light and the portraits of trees from Elusive Nature are about the process of learning to listen to our bodies and to respect nature. Following the natural course and rhythm of life, allowing space within us to be empty and leaving it empty, not filling in every little gap in time. We need these blank spaces to begin creating again, to express our roiling emotions. 

Working completely analog, with its slow, tangible and pure character proved to be the right method for Book of Light and Elusive Nature. The tranquil process of printing in the darkroom became soothing and brought peace. Being in the dark room gave me strength, cleared my head and opened up new creative paths. Not having the option of reviewing my work until I developed it brought me in the now. It felt very vulnerable capturing my wife Nita and my own naked body, being confronted with these unguarded moments of ourselves in the darkroom. Using papers decades old, sourced online, brought uncertainty and uniqueness to the process as their response was unpredictable. And yet it resulted in prints where, for me, the individual qualities and textures of the paper greatly enhance the expression of the image. 

These images and this way of working helped me connect to my deepest terrors. More importantly this process invited the unexpected, the surreal surprise into the images suggesting the elusiveness and revelatory nature of life. 

The images were shot using a medium format Mamiya camera and a 35mm Nikon FM3a using old and new stock Kodak Tri-X film and T-Max. They were hand-printed, Silver Gelatin Process, on old photographic paper.